Το συγκεκριμένο Post το έγραψα με αφορμή το Post του Dimitri "Να γιατί αποτύχαμε."
Το ερώτημα κατά την γνώμη μου δεν θα έπρεπε να είναι εάν θέλουμε μέτρα ή όχι, διότι είναι σίγουρο ότι πρέπει να παρθούν μέτρα - αναπτυξιακά ή μη - αλλά εάν ανάμεσα στους πολιτικούς σχηματισμούς που υπάρχουν και μπορούμε να ψηφίσουμε, υπάρχει αυτός ο σχηματισμός ο ποίος θα είναι ικανός να λάβει μέτρα.
Τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν αποδείξει ότι είναι ανίκανα να πάρουν αποφάσεις γιατί μέσα στους κόλπους τους, σαν νέος Δούρειος Ίππος, υπάρχουν δυνάμεις που συνεχίζουν να υποστηρίζουν το μαγαζάκι του ενός ή του άλλου. Τα δε μικρά κόμματα στην φιλοδοξία τους να γίνουν μεγάλα παίρνουν την σκυτάλη από τα μεγάλα στον αγώνα της παραμυθολογίας (ΑΟΖ, Πετρέλαια, μισθοί 1300, συντάξεις στα 50 κτλ.) και τα δε φιλελεύθερα κόμματα τα οποία θα μπορούσαν να κάνουν μια σοβαρή πρόταση, να είναι πολυδιασπασμένα, και με το προφίλ που βγάζουν προς τα έξω να είναι κομμάτων που υπερασπίζονται το μεγάλο κεφάλαιο και όχι τον απλό πολίτη. Με τα λύπης μου επίσης βλέπω ότι αντί να συνασπιστούν και έτσι να δημιουργηθεί μία κρίσιμη μάζα ανθρώπων που θα μπει στην Βουλή, θα συνεργαστεί με τα άλλα κόμματα και θα μπορέσει να περάσει σιγά σιγά απόψεις και ιδέες στον λαό, να προσχωρούν ο ένας μετά τον άλλο στην ΝΔ.
Η ΝΔ δεν είναι ένας καθαρός ιδεολογικά χώρος, έχει μεγάλο εύρος ιδεολογικών τοποθετήσεων που κυμαίνονται από την άκρα δεξιά μέχρι ένα λαϊκίστικο Κέντρο. Κόμματα ή τάσεις που θα εισχωρήσουν εκεί είναι καταδικασμένα στην εξαφάνιση.
Για την Χρυσή Αυγή αρνούμαι να αναφερθώ καν.
Έχω την υποψία ότι όποιος είναι υπέρ των μέτρων και όχι των ημίμετρων θα δυσκολευθεί πολύ να βρει κάποιον να ψηφίσει. Τελικά φίλε Dimitri φοβάμαι ότι αυτή η κυβέρνηση που θέλουμε δεν υπάρχει. Ίσως τελικά πρέπει η Ελλάδα υπό το βάρος των κομμάτων της να πρέπει να πιάσει πολιτικό και οικονομικό πάτο για να μπορέσει να αναγεννηθεί . Το πρόβλημα μας δεν είναι τα μέτρα αλλά οι ανεύθυνοι πολιτικοί και ο απαίδευτος λαός μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου